Grimìo-di-boursèu-redoun
Grimmia orbicularis
Grimmiaceae
Nom en français : Grimmie orbiculaire.
Descripcioun :Aquesto mousso coumuno dóu gènre Grimmia trachis en couissin gris, sourne e redoun sus li roucas cauquié. Coume quàsi tóuti li mousso dóu meme gènre si fueio soun acabado pèr uno longo ciho ialino. Fai eisadamen d'espouroufite clina que de verd devènon aranjo.
Usanço :Se destrìo de Grimmia pulvinata, enca mai coumuno, bonodi soun urno redouno (acabado emé uno pouncho pèr Grimmia pulvinata) e subretout au microuscope que si celulo de baso de fueio soun 4 à 8 cop pu longo que larjo (quàsi carrado pèr Grimmia pulvinata). Coumpara emé la grimìo-en-couissin que ié sèmblo proun.
Port : Acroucarpo
Taio : 1 à 4 cm
Fueio : 1,5 à 2 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Grimmia
Famiho : Grimmiaceae
Ordre : Grimmiales
Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,3 cm
Ø (o loungour) flour : Dènt larjo
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Roco
- Muraio
- Paret
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Grimmia orbicularis Bruch ex Wilson, 1844
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988